back to basic.....

Lieve allemaal,

Miriam is weer naar Nederland terug gekeerd dus heb weer tijd om een verhaal te tikken, genoeg beleefd afgelopen week dus hier komt het.

Zaterdag zijn we (Miriam en ik natuurlijk) naar de centrale markt geweest hier in Paramaribo. Wat een hoop mensen en nog veel meer spullen, uiteenlopend van levende vis, groente, badspullen tot souveniers. Ik vond vis al niet zo heel lekker maar zoals ik het nu gezien heb nog minder aantrekkelijk. Daarna de stad ingeweest en koffie gedronken bij hotel Krasnapolsky, wij dachten daar wel lekkere cappucino te kunnen vinden maar helaas het werd gewoon oploskoffie. Later op de dag naar de Surinamebrug gefietst, we wilde er graag op maar twijfelde of het mocht, dus maar heel wijs het niet gedaan. Hij gaat namelijk met 6% omhoog en je mag niet lopen.
Weer thuis gekomen kwamen we erachter dat je snel verkleurd op de fiets want ondertussen hadden we wel een kilometer of 7 gefietst door de stad.

Zondag moesten we op tijd klaar staan bij 't Vat om naar colakreek te gaan. Mijn eerste indruk was dat er alleen maar ouderen mee gingen maar gelukkig er kwamen ook nog meer stagiaires. We zijn op weg naar de colakreek gestopt in een Marrondorp en in een indianendorp. De marrons bewerken vooral hout en de indianen waren aan het pottenbakken. Nou ja vandaag niet want het was zondag. Vlakbij de colakreek is het vliegtuig van de suri-profs neergestort, best indrukwekkend om daar te staan. Eerder lag het hele vliegtuig er nog, dit is helaas niet meer zo doordat ijzer erg veel oplevert en het is dus gestolen daar vandaan. Verder de hele middag bij colakreek ons vermaakt. Onze gids bracht ons daar naar haar vrienden die hadden daar een huis. Op de vraag hoe die vrienden dan heette wist ze geen antwoord. Nou ja het zijn in elk geval haar vrienden. Het heet zo omdat het water cola-kleurig is door alle bladeren die er in liggen enzo. 's avonds met Miriam, Barbara en haar moeder (waren ook bij colakreek) bij een chinees gegeten. Voor het eerst best een net restaurant alleen de service was echt vreselijk.

Maandag en dinsdag heb ik gewoon gewerkt, nou ja dat was maandag het idee. Nelleke (de moeder van Barbara) wilde graag kijken op Betheljada dus haar 's ochtends rondgeleid, toen gelijk afgesproken dat zij mij rond half 2 zouden halen en we dan een broodje pom zouden gaan eten. Miriam had namelijk gelezen dat wie pom eet nog een keer terugkeert in Suriname. Barbara kwam ook mee, dus die ook nog even rondgeleid en toen op naar 't Vat voor Pom. Daarna hebben we hangmatten gekocht.
Dinsdag wel gewoon een werkdag gehad, Miriam is toen met Nelleke op stap geweest en souveniers wezen kopen. 's avonds hebben we nog met Barbara en Nelleke gegeten en daarna zijn Miriam en ik nog met de taxi op de surinamebrug geweest, we werden er door de taxichauffeur uitgezet dus mooie foto's kunnen maken! We mochten het niet verder vertellen want je mag er echt niet op staan, aangezien er veel mensen vanaf springen dus de politie waarschijnlijk al gebeld was dat er 2 bakra's op de brug stonden.

Woensdagochtend begon ons grote avontuur, we werden opgehaald door onze chauffeur en de kok (Lilian). We moesten nog even ijs halen, nou ja geen probleem. De hindernis was er pas toen al heel snel het ijs omviel en door de auto en over straat lag. Wij hard lachen en maar vragen of we foto's mochten maken. Na alle boodschappen gedaan te hebben op weg naar Atjoni. Om 11 uur stoptte we al voor de lunch, vlakbij de bauxietfabriek. Na de lunch volgde een rit over bauxietwegen van ongeveer 3 uur. In Atjoni aangekomen stond daar de boot klaar en vaarde we naar Isadou, echt heerlijk die boottocht en supermooi!
Aangekomen op Isadou onze lodge verkend nou we waren er zo doorheen hoor er stond namelijk niet meer dan 2 bedden daarmee was het gelijk vol maar genoeg, we slapen er toch alleen. Helaas begon het al snel te regenen maar later nog wel kunnen zwemmen en alle bauxiet weggespoeld.

Donderdag hebben we met gids Melvin een boswandeling gemaakt. Erg leuk echt dwars door de rimboe heen en via een boomstronk over een riviertje of er gewoon doorheen. Natuurlijk kregen we uitleg over verschillende bomen waaronder de telefoonboom, wanneer je hier met een kapmes op slaat hoor je dit wel tot 2 km ver. 's Middags in hangmatten gelegen. Er was niemand die ze voor ons kon knopen dus het maar zelf gedaan, ging op zich best goed alleen Miriam is maar 1 keer op de grond gezakt, maar ja die zakt op de Mozartstraat en in de lodge ook door haar bed :-) In de namiddag zijn we met Melvin naar Jaw Jaw geweest om een dorpswandeling te maken, erg indrukwekkend allemaal, dacht ik dat het in Paramaribo arm was in het binnenland is het nog wel iets erger. Na weer teruggekeerd te zijn op Isadou hebben we soort van pim-pam-pet gedaan aangezien we beide een boek en pen en papier waren vergeten en ja je moet je toch vermaken.

Vrijdagochtend gingen we varen met een korjaal, toch wel wat anders dan met zo'n grote boot met een moter, lekker wankel en het water er uit moeten scheppen omdat we anders gingen zinken.
Weer teruggekeerd op Isadou onze spullen gepakt, voor de laatste keer genoten van het eten van Lilian, gebaad in de rivier en afscheid genomen van het mooie Isadou. Na 3 kwartier varen weer verder met een busje wel is waar met airco maar wel zonder enige vering volgens mij dus echt hobbelen over de bauxietweg. Nog twee korte stops gemaakt, de eerte bij de bauxietbergen en de tweede was niet echt gepland maar de chauffeur moest even bloementjes plukken, we hoorde later dat dit door de vrouwen hier gebruikt word om je vagina te wassen. 's Avonds natuurlijk lekker gedoucht, daarna nog heel even naar het internetcafe om Miriam haar ticket te bevestigen en toen lekker gaan slapen.

Zaterdagochtend zijn we bij hotel Torarica wezen ontbijten, echt heel lekker maar ja dat mag ook wel bij het beste hotel van Suriname. Verder nog even souveniers gekocht zodat Miriam deze al mee kon nemen en Miriam nog meer hangmatten. Om 15.00 uur werd Miriam opgehaald door de taxi en eindigt haar vakantie hier. Ik heb 's avonds met 6 andere meiden lekker gegeten, daarna nog even bij La Caff gezeten waar Elise en Sylvano ook waren. Wel op tijd naar huis gegaan aangezien de volgende dag vroeg de wekker ging, omdat ik met Anne en Mayke mee zou gaan naar een conferentie over dementie in Torarica. Was erg interresant, weer wat bijgeleerd. 's Avonds is Barbara bij mij wezen eten.

Ondertussen is het hier maandagavond en heb ik weer gewerkt, bevalt toch wel erg goed en vond het leuk om iedereen weer te zien. Vond het helemaal leuk om mijn eerste cadeautje uit Nederland te krijgen, dankjulliewel Sanne en Gerdien! Wel het advies van Monika gekregen het anders op te laten sturen dus voor degene die dit willen weten even mailen.

Ga dit lange verhaal nu maar eens sluiten, ga eten koken, ben bij een nederlandse slager geweest dus gezellig zelf koken.

Heel veel liefs!

Nienke