Na regen komt zonneschijn

Ondertussen is het hier zaterdagmiddag 16.00 uur en was ik niet van plan een berichtje op mijn site te gaan zetten vandaag maar het weer hier beslist anders.
Het regent hier namelijk heeeel hard op dit moment maar is over 5 minuten wel weer over hoor....(hopelijk)

Ik zal even beginnen met dit verhaal waar mijn vorige verhaal gestopt is. Eigenlijk heb ik deze week een rustig weekje gehad maar genoeg leuke dingen gedaan.

Maandag was het plan om gewoon te gaan werken maar de nacht ervoor ziek geweest en was helaas 's ochtends nog niet voorbij dus Betheljada maar gebeld en een dagje in bed, op de bank gehangen en vooral mijn maag wat rust gegund, gelukkig was het 's avonds weer over. Met Doro even bij een andere dansschool gaan kijken zodat zij een goede keuze kan maken waar ze wil gaan dansen. Eenmaal weer thuis kwam ik erachter dat mijn gsm (nou ja eigenlij overleden is.

Dinsdag na het werken de stad ingeweest op zoek naar een nieuwe telefoon, het was namelijk veelste duur om de oude te repareren, ik ben gelukkig geslaagd en heb nog gewoon hetzelfde nummer. Dinsdagavond hadden we weer salsales, het bevalt echt supergoed en is een goed alternatief voor stijldansen. Ik had een beetje het geluk dat Barbara niet zo lekker was en niet meeging dansen dus voor mij foto's heeft gemaakt. Na salsa met Doro bij Barbara gegeten en eindelijk kon ik op de fiets naar huis, aangezien ik nu niet meer alleen hoef te fietsen.

Woensdag zoals sommige tegen mij zeiden surinamers echt leren kennen. We zouden namelijk gaan zwemmen zoals elke woensdag maar de verzorgsters gaan liever niet volgens mij. Door enige miscommunicatie ontstond er een hele grote discussie in het surinaams in de bus naar het zwembad toe. Ik moest er eigenlijk heel hard om lachen maar ik had toch wel door dat het niet echt handig was dus mijn mond maar gehouden. Uiteindelijk hebben we wel 10 min in het water doorgebracht. Mocht mijn kleren niet eens uitdoen we bleven toch maar kort, dus helaas dit keer geen foto's. 's middags op weg naar huis kon ik toch nog zwemmen, ineens regende het heel hard en was er bij mij echt niks meer droog. Klein lichtpuntje hierbij is wel dat de douche thuis warm aanvoelt. 's Avonds was ik van plan om niks te doen maar Petra en Barbara belde dat er iets te doen was op het vrijheidsplein. Het was namelijk de dag van de armoede, we stonden daar met zijn allen met als doel een record te verbreken, zoveel mogelijk staande mensen tegen armoede, het was in elk geval bijzonder om mee te maken, er waren speciaal voor vandaag ook diverse liederen geleerd door verschillende leeftijdsgroepen. Daarna bij de Waterkant bakabana en bami gegeten, echt surinaams en heel goedkoop.

Donderdag een dagje op groep 2 gewerkt, er was daar een tekort dus of ik even wilde assisteren. Nou ja dat wil ik wel en het ging nog best wel goed eigenlijk. Xamara was daar ook en zij heeft de opleiding in Nederland gevolgd wat je absoluut merkt, ze weet wat inwerken is en aandacht geven, leuk om te zien dat het toch ook anders kan. 's Avonds vierde Wendy (oude huisgenootje) haar verjaardag, eerst bij hen thuis geweest en toen naar een cafe waar vrienden van haar 2 strippers hadden uitgenodigd. Daarna nog naar Havana lounge geweest omdat daar salsa muziek gedraaid werd en ik nog wel even wilde oefenen :-) Al met al was ik om half 3 thuis met hele zere voeten ;-)

Vrijdag een dagje vrij, we (Barbara en ik) zouden even een visum regelen om naar Guyana te kunnen in november. Nou dat even konden we vergeten, we stonden om half 9 voor het eerst bij binnenlandse zaken en om half 1 konden we eindelijk alle papieren inleveren. Er was gezegd dat we van alles mee moesten nemen maar het bleek dat we ook een verklaring van het werk/stage moesten hebben en dat duurde even bij Barbara op school. Nou ja als we nou vrijdag ons visum op kunnen halen gaan we ons tripje boeken en dan gaan we 8 november naar Guyana! Eenmaal thuis aangekomen zat Doro al op ons te wachten, we hadden namelijk afgeslproken naar een crematorium te gaan samen met haar en Charlotte (andere duitse vrijwilliger). We hebben de taxi gebeld en eenmaal daar aangekomen was het best indrukwekkend, de mensen worden daar gewoon in de buitenlucht gecremeerd en de familie blijft erbij dat het hele lijk verbrand is. De volgende dag komen zij dan terug om het as te strooien.
Na daar even gekeken te hebben, hadden we besloten even een "strandwandeling" te maken, nou ja strand vooral afval, stenen en modder maar ook zee! We liepen allemaal op Doro na op het pad, Doro wilde namelijk een mooie foto maken van de rode ibis, die erg zeldzaam is begrepen we later van vogelspotters. Doro was zo enthousiast dat ze niet doorhad in modder te lopen en voor ze het wist moest haar slipper tussen de modder gezocht worden en haar handen en voeten gewassen worden in een ander heel warm beekje. Heb haar maar even geholpen want echt het was heel vies :-(
Eenmaal terug bij het crematorium moesten we nog vervoer terug regelen, nou dat had Doro snel voor elkaar, we mochten mee met hindoestaanse mensen die daar waren voor een crematie en toch plek genoeg hadden in de bus. Eenmaal aangekomen in de stad verder gegaan met de gewone bus en toen snel naar huis om te douchen en omkleden en weer naar salsa, was natuurlijk weer leuk en het gaat steeds beter. Mag ook wel want volgende week moeten we al afdansen. Na het eten nog even terug geweest naar Broki en wat gedronken met Barbara en later met nog een aantal andere van de salsagroep, niet te laat gemaakt want ga morgen voor het eerst een weekend werken.

Nou die eerste dag in het weekend werken was echt een belevenis. Het was goed te merken dat er geen leiding aanwezig was en naar mijn idee deed iedereen maar wat en vonden ze het zeker handig dat ik er was, ik laat toch geen kids alleen dus konden zij allerlei andere dingen doen. Uiteindelijk gingen zij om half 3 naar huis dus ben ik ook maar gegaan. Nou ja dit moet je ook een keer meemaken he en niet elke dag kan een feestje zijn....
's avonds zelf gekookt en met Barbara en Doro zitten kletsen en op tijd gaan slapen, toch ook weleens lekker!

Uiteindelijk is het al zondag nou ik dit bericht aftyp, gisteren hield internet er zomaar mee op gelukkig was het op dat moment wel weer droog. Vandaag eigenlijk weinig gedaan, vanochtend naar de kerk geweest en eigenlijk was het net zoals in Nederland. We zongen natuurlijk ook een surinaams lied en het collecteren ging iets netter maar verder was het net als thuis. Na de dienst kwam er een vrouw naar ons toe en kregen we een bloementje dus die staan nu thuis in een vaasje. Ja ja in Nederland moet er iets bijzonders aan de hand staan maar als je hier als bakra in de kerk komt krijg je al bloemen :-P Vanavond even naar de verjaardag van Nienke en morgen weer gewoon aan het werk!

Nou ondertussen is week 7 alweer voorbij maar ik heb nog heel veel tijd hier gelukkig want ik geniet nog vollop hier!

Heel veel liefs en een dikke kus!

Bakra Nienke